ஜூலியா தெ பர்கோஸுக்கு

ஏற்கெனவே நான் உன் எதிரியென்று முணுமுணுக்கிறார்கள்,
கவிதையில் உலகத்தை எனக்கே அளித்துக்கொள்கிறேனாம்.

அவர்கள் பொய் சொல்கிறார்கள், ஜூலியா தெ பர்கோஸ்.
அவர்கள் பொய் சொல்கிறார்கள், ஜூலியா தெ பர்கோஸ்.
என் வரிகளில் எழும் குரல் உனதல்ல, அது என் குரல்
நீ ஆடை, நானே சாரம்
நம்மிடையே ஓர் ஆழமான பிளவுள்ளது.

நீ சமூகத்துக்கான பொய்யின் உயிரற்ற பொம்மை,
நானோ மானுட உண்மையின் தீரமிக்கப் பொறி.

நீ நன்னடத்தைப் பாசாங்கின் தேன், நானல்ல
நான் என் கவிதைகளிலெல்லாம் இதயத்தைத் திறந்து வைக்கிறேன்.

 

This content is locked. Only accessible for Registered Users.

If your aren't registered yet, then