இருளின் மேல் விழுந்த நீர்த்துளிகள் என்னையும் தொட்டுத்தடவிச் சென்றன. அப்போது பின்கழுத்து நரம்புகள் அதிர்ந்து துடித்தன. கண்கள் சீரற்றுப் பரவலாக, துண்டுத் துண்டாகக் காட்சிகளைக் கண்டன. சிந்தனைகளின் வழியான அகக்காட்சிகள் குறுக்கும்நெடுக்குமாய்த் தலை ஓடம் நீரில் மிதப்பதுபோல் அசைந்துகொண்டிருந்தன. குத்திருட்டில் மலை முகட்டில் புகைவதுபோல் பைத்தியம் என்னை நெருங்கிக்- கொண்டிருப்பதாய் உணர்ந்தேன். அது மலை அல்ல; ஒரு சிறிய பாறையாக இருக்கலாம். அர்த்த ராத்திரியில் மழையில் நனையாத நெருப்பு தலைவிரித்து ஆடிக்கொண்டிருந்தது. சகதியாகக் காணப்பட்டதால் மிதவேகம். பாறைக்கு அருகில் அலுக்காமல் வாழ்ந்து வரும் அரசமரத்தின் பின்னால் கண்டிப்பாக யாரோ ஒளிந்திருக்க வேண்டும். நெருப்பு இன்னும் பிரகாசமாக எரிந்துகொண்டிருந்தது.
யக்கியோ, வாதையோ எனக்காகக் காத்துக்கொண்டிருக்கலாம். வாதை என்றால் தோதான இடமில்லை. யக்கியைக் காண்பது நனவான கனவு போல். சுற்றியெங்கும் மரங்களின் வாசனை. காற்றில் முறிந்த கிளைகளினால் ஏற்பட்டிருக்கக்கூடும். என் கால்கள் நின்றன. குனிந்து தொட்டுப் பார்த்தபோது என் தலை மயிரில் இருந்து முதல்துளி பாறையில் விழுந்தது. வெப்பம் அருகில் இருந்தபோது, குளிரை நானாக இழந்துவிட்டதாகப் பதறினேன். நீரில் அது தரும் குளிர்ச்சியில் திளைக்க அடர் புதர்களைப் பொருட்படுத்தவில்லை. கால்கள் வேகம் படிப்படியாகக் குறைந்து கடைசியாக நின்றது. மஞ்சள் அல்லி மலர்கள் தடாகத்தில் என்னைப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தன. குளத்தில் மஞ்சள் நிறம் தோன்றியதற்கான காரணம் மறுகரையை நோக்கியபோது தெரிந்தது. ஒளிச்சேர்க்கையைச் சேலை நிதானமாக நிகழ்த்திக்கொண்டிருந்தது. அதற்குள் நிர்வாணமான பெண்.
This content is locked. Only accessible for Registered Users.
If your aren't registered yet, then
